Stagiaire onderwijskunde

Op een mooie zomerdag in augustus 2020 startte ik mijn TAJO-verhaal als stagiaire Pedagogische Wetenschappen. Onder een stralende zon, volledig coronaproof, werd ik verwelkomd in een hecht en warm TAJO-team.

TAJO voelt intussen helemaal aan als familie, waar iedereen kan bouwen op elkaar. Het is fantastisch om te ervaren hoe de jongeren groeien en openbloeien in thema’s en ateliers dankzij de vele gepassioneerde gastdocenten die week na week het beste van zichzelf geven. Ik kan alleen maar dankbaar zijn dat ik deze magische ateliers mag ondersteunen. 

Niet alleen de jongeren krijgen de kans om te groeien; ook het team krijgt de kans om de eigen talenten te ontdekken. Elk teamlid brengt een eigen talent mee, wat het leuk maakt om van elkaar te leren en aanvullend te werken. Iedereen staat steeds klaar om te brainstormen, feedback te geven, schoolbezoeken te ondersteunen, … Hoe mooi is het dat ik steeds het gevoel heb dat ik naar stage mag gaan, nooit omdat het moet?

Naast de vele gevarieerde en leerrijke taken zet ik tijdens mijn stage de krijtlijnen uit van de alumniwerking, want TAJO hoeft niet gedaan te zijn na 3 jaar! Ook de afgestudeerde jongeren zullen welkom blijven in de TAJO-familie om zich verder te ontplooien.

TAJO heeft mijn hart intussen helemaal veroverd. Bovendien is dit enthousiasme aanstekelijk, of zoals de jongeren het vertelden: “Het TAJO-virus laat je nooit los wanneer het je te pakken heeft”. Ze zouden wel eens gelijk kunnen hebben …